enharmonia

Mira otros diccionarios:

• enharmonia — ż I, DCMs. enharmonianii, blm muz. «właściwość równomiernie temperowanego systemu dźwiękowego polegająca na niezmienności wysokości brzmienia dźwięków przy zmianie ich nazwy i pisowni, np. dis=es, gis=as» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• enharmoniczny — przym. od enharmonia Wieloznaczność enharmoniczna dźwięku. Przemiana, przejście enharmoniczne. ∆ Dźwięki enharmoniczne «w systemie równomiernie temperowanym: dźwięki posiadające tę samą wysokość brzmienia przy zastosowaniu różnej nazwy i pisowni …   Słownik języka polskiego